Powiat pucki ma wiele cech, które wyróżniają go spośród innych powiatów w Polsce, lecz najważniejsze są dwie: morze i Kaszubi. Obie się wzajemnie przenikają, bowiem bez morza nie byłoby Kaszubów, a bez Kaszubów nie miałaby Rzeczpospolita swojego okna na świat. Kilkanaście wieków trwania tej grupy etnicznej nad Wielkim i Małym Morzem, nad Bałtykiem i Zatoką Pucką, odcisnęło trwałe piętno w historii powiatu puckiego. Język, kultura, zwyczaje i obrzędy ukształtowane pod silnym wpływem morza pozostają dumą mieszkańców ziemi puckiej. Przywiązanie do kulturowego dziedzictwa idzie w parze z otwartością autochtonicznej społeczności na osiadłych w powiecie puckim przybyszów z różnych stron Polski i Europy, co sprzyja dynamicznemu rozwojowi gospodarczemu regionu.
Północne granice morskie powiatu puckiego wyznacza linia brzegowa Bałtyku od Helu po Białogórę, ale także płytkie i ciepłe wody Zatoki Puckiej od wschodu. Od południa i południowego zachodu naturalną granicę stanowią knieje Puszczy Darzlubskiej, wody Jeziora Żarnowieckiego i wzgórza morenowe. Cały ten obszar swym kulturowym, przyrodniczym i historycznym bogactwem przyciąga turystów z kraju i zza granicy. O znacznym potencjale turystycznym powiatu puckiego decydują między innymi unikatowe walory przyrodnicze i krajobrazowe regionu. Plaża, której długość na obszarze powiatu wynosi 128 km, stanowi 25% całej linii brzegowej Polski. Najbardziej nordowy, czyli na północ wysunięty – jak mawiają Kaszubi – powiat Rzeczypospolitej znajduje się na Pobrzeżu Kaszubskim, a swoje ukształtowanie charakteryzujące się licznymi kępami oddzielonymi od siebie pradolinami rzek i dawnymi zatokami morskimi zawdzięcza ostatniemu zlodowaceniu. Te odosobnione wzgórza, obok 34-kilometrowej Mierzei Helskiej i Ryfu Mew, stanowią najznamienitszą cechę krajobrazu, który zachwyca nie tylko licznie przyjeżdżających turystów. Wielkim bogactwem tego regionu są ruchome wydmy w okolicach Białogóry oraz wysokie i strome fragmenty wybrzeża klifowego na skraju Kępy Puckiej i Swarzewskiej, z największym w tym rejonie klifem chłapowskim o wysokości 40 metrów, usytuowanym pomiędzy Władysławowem i Rozewiem.
Historycznym centrum regionu jest Puck. Jego dzieje sięgają wczesnego średniowiecza, o czym świadczy zatopiony w wodach zatoki port handlowy z VII wieku po narodzeniu Chrystusa. Do dziś miasto to pozostaje mekką dla żeglarzy. Porty w Helu, Jastarni i Władysławowie są dogodnie położone dla jachtów żeglujących do Danii, Niemiec, krajów skandynawskich i nadbałtyckich. Sieć żeglarskich przystani zwanych pierścieniem Zatoki Puckiej łączy na lądzie ścieżka rowerowa biegnąca z Helu do Pucka, a w przyszłości także do Gdyni. Hitem ostatnich sezonów stały się regularnie kursujące od maja do września tramwaje wodne z Gdyni do Helu i Jastarni. Połączenie kolejowe pozwalają dotrzeć do wszystkich miast powiatu puckiego nawet z najbardziej odległych zakątków Polski. Poszczególne miejscowości na terenie gmin posiadają dobre połączenia autobusowe z aglomeracją Trójmiejską.
Dziedzictwo Kaszubów na co dzień wyraża się m.in. w języku, tańcu, obrzędach i sztuce ludowej. Przed wiekami granica występowania języka kaszubskiego przebiegała od dolnego brzegu Wisły, przez Jezioro Wdzydze, jezioro Swornegacie, rzekę Gwdę i docierała aż do Odry. Obecnie językiem tym posługują się mieszkańcy niewielkiego terytorium, w tym społeczność powiatu puckiego. W ostatnim czasie kaszubszczyzna przeżywa prawdziwy renesans i dzięki uporowi jej użytkowników ciągle się wzbogaca. Przykładem tego może być Radio Kaszëbë nadające ze studia we Władysławowie oraz dwujęzyczne nazwy miejscowości i ulic. Odwiedzając te tereny można usłyszeć w sklepie, na ulicy czy w restauracjach rozmowy, które dla gości spoza północnych krańców Polski są niezrozumiałe, ale fascynują i dodają uroku tej ziemi. Ważnym elementem kultury jest kuchnia, o charakterze której decyduje od wieków bliskość morza. Ryby smażone, wędzone, marynowane i przyrządzane na wiele jeszcze innych sposobów to prawdziwa wizytówka ziemi puckiej i wyzwanie dla smakoszy.
O tradycjach regionu można się dowiedzieć więcej odwiedzając m.in. Muzeum Ziemi Puckiej im. Floriana Ceynowy w Pucku, Muzeum Rybołówstwa w Helu czy Chatę Rybacką w Jastarni. Popularyzują je liczne festyny i imprezy. Wśród tych, które na stałe wpisały się do letniego kalendarza trzeba wymienić Kaszëbsczi bôtë pod żôglama w Chałupach, Dni Węgorza w Jastarni, Rybacki Odpust św. Piotra i Pawła w Pucku i towarzysząca mu pielgrzymka łodziowa, Odpust św. Anny w Żarnowcu i Festyn Kaszubski w Rewie.
Norda od stuleci czerpie korzyści ze swego nadmorskiego położenia. Zatoka Pucka, będąca naturalnym bogactwem regionu, nadal pozostaje ważnym źródłem utrzymania żyjących nad nią rybaków, ale przyciąga też miłośników sportów wodnych. W okresie od maja do końca września to prawdziwy raj dla uprawiających żeglarstwo, pływanie, windsurfing i kitesurfing. Amatorzy ciszy znajdą swoje miejsce w nadmorskich lasach sosnowych i prastarej puszczy, a miłośnicy aktywnego wypoczynku nie powinni narzekać na brak naturalnych atrakcji i odpowiedniej, wciąż rozwijającej się infrastruktury. Zabytki architektury, szlacheckie dworki, malownicze wsie i pełne uroku małe porty rybackie oraz miasteczka zachęcają do miłego i ciekawego spędzenia wolnego czasu w powiecie puckim.
źródło: http://powiat.puck.pl/informacje-ogolne/